Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Oι πέτρες

Οι πέτρες

Παιδί σαν ήμουν, είχα ένα όνειρο μικρό,
με της γης τις πέτρες να χτίσω μία εκκλησία στου ουρανού τον θόλο.
Τα χρόνια πέρασαν κι έμεινα απλά να τις κοιτάζω στοιβαγμένες ένα σωρό
στο λατομείο της θλίψης.

Ώσπου μία ημέρα βρήκε το λίκνο του εκεί ανάμεσα ένα κυκλάμινο λευκό,
παραμυθία στου κόσμου μου τα πλάτη.
Δεν ξέρω αν θα μπορέσω πια με τα άστρα να κρυφομιλώ,
μα οι πέτρες μου φλέβισαν του ουρανού το γαλανό.

Τώρα στο ποίημα μου έχω πάντα ένα κρυμμένο θησαυρό
ζαφείρια κι ένα ανθισμένο μονοπάτι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.