Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Tην τρίτη ώρα, από την ποιητική συλλογή Ανταύγειες της Χάρης

Την τρίτη ώρα, που θα μας αγκαλιάσει από τα παράθυρα το φως,
θα λάμψουν αθόρυβα οι φτερούγες
και το γαλάζιο, μία σκέπη τρυφερή, την πληγή θα μας καλύψει .
Το αίμα δεν θα ρέει πια, μόνο χαμόγελο χελιδονιού στη σκέψη θα θροί'ζει .
Και αν η αγιότητα χρειάστηκε να παραμείνει χρόνο πολύ στις παροικίες της θλίψης,
της εξορίας η μνήμη στο τέλος επουλώθηκε,
νησί που στο σύθαμπο αργοσβήνει .
Αφού η υπομονή έχει για τρόπαια χιτώνα του Βορρά και της ανάστασης τη χαρμονή,
θα αλλάξουνε τα πράγματα .
Παραμυθία το στόμα το αγιασμένο,
πίδακας, που λόγους διάχρυσους,
σαν διάφανες ανάσες αναβλύζει .

Θα περιμένουμε λοιπόν να σβήσουνε τα μάταια,
να έρθει Εκείνη,
να γεννηθεί στα μάτια Της, λευκή αμαρυλλίδα, ο ήλιος .
Την ώρα που θα αγαπήσουμε χωρίς αντάλλαγμα,
θα απλωθεί στα χείλη μία θάλασσα σιωπή.
Την τρίτη ώρα,
όταν θα γίνει η γραφίδα αφορμή
να ανθίσουνε στον ουρανό για χάρη Της και πάλι οι γαζίες .

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

Yπαπαντή από την ποιητική συλλογή Ανταύγειες της Χάρης





Φεβρουάριος.
Σβήνουν οι ανταύγειες στο στερέωμα .
Κάπου εκεί οι αντοχές μας, κλαδιά που φυλλορρόησαν .
Παρόλα αυτά, θα απλωθεί, δροσιά πρωινή, η γαλήνη στις πλατείες.
Δύο μικρά τρυγόνια κι ένα ζευγάρι αθώα περιστέρια
η θυσία μας γι΄αυτή την πολυπόθητη συνάντηση .
Κι αφού υποδεχθούμε την αγάπη στις αγκάλες
και ανορθωθούνε τα κυρτά,
θα ανασκιρτήσει της νεότητάς μας η αφθαρσία,
άνθος αμυγδαλιάς απρόσμενο .
Σαράντα ημέρες είναι αρκετές να φωτισθούνε τα σκοτάδια,
σαράντα ημέρες είναι αρκετές να λάβει αρχή το άχρονο .
Γιατί έπειτα από τόση θλίψη, έρχεται η ώρα της απόλυσης,
γλάρος που αναπολεί ειρήνη ανάμεσα στα σύννεφα .
Γι΄αυτό λοιπόν, μην απορείς που κάποιες στιγμές μιλάει η σιωπή μας .
Είναι που αυτή η υπαπαντή κραυγάζει τόσο δυνατά μέσα στην καρδιά .
Ακούς ;
Του σμαραγδιού τα φύλλα ανοίγουν
και η ζωή μας, εξαγνισμένη πια,
αυγή γαλάζια,
φωτίζει του ουρανού τα χρώματα .