Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

Πεταλούδα ( στην Αγία Πελαγία ), από την επερχόμενη ποιητική συλλογή " Ανταύγειες της Χάρης "

Νύχτα βαθιά στο δάσος της σιωπής .
Θα λάμψουν όμως πάλι τα πεύκα, χρυσές λαμπάδες,
όταν θα κελαρύσει της προσευχής το κρύσταλλο .
Κι αν το γεράνι μένει πορφυρό μέσα στον πηλό,
κι αν είναι το μαξιλάρι πέτρα,
βρίσκει η ξενιτεία στήριγμα πάνω στον τοίχο τον γαλάζιο .
Εκεί, στην Αγία Πελαγία,
που έχει το όνειρο το παιδικό ρόδα και άστρα
για να χτισθούν οι εκκλησίες .
Εκεί, μετά το πέρας των δακρύων
βρίσκει η ζωή τη μόνη της αλήθεια
και το όραμα το θαύμα .
Μετά τη θλίψη η ευγνωμοσύνη μας, μία ανάβαση γονατιστή,
ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα .

Κόκκινο κεχριμπάρι στα καντήλια,
λευκά τα περιστέρια στις κολόνες .
''Πατέρα, είναι όμορφος ο κόσμος που ονειρεύτηκα παιδί,
πολύ πιο όμορφος όμως αυτός, που βρήκα .''
Αρκεί που σταματά ο πόνος και η εικόνα ιριδίζει από χάρη .

Εκεί, στον ασπασμό,
μία πεταλούδα ξεπροβάλλει από τον θρόνο της Κυρίας των Αγγέλων .

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Σταυρός ( στου Σεπτεμβρίου τις εκβολές ), από τις Ανταύγειες της Χάρης

Στου Σεπτεμβρίου τις εκβολές η μητρική φανέρωση και μία θάλασσα στοργή .
Κρίνα λευκά στους πολυελαίους, ιριδισμοί στα κρύσταλλα .
Χρειάζεται να ενδυθεί η οδύνη του σμαραγδιού το φως,
να αναδίδει η πληγή μας άρωμα βασιλικού,
πράσινο, δοξαστικό .
Μόνο έτσι θα γλυκαθούν της ζωής τα ύδατα τα πικρά .
Σταυρός να γίνει η αγάπη, μετά το δάκρυ να ανθίσει το χαμόγελο,
κυκλάμινο βυσσινί κάτω απ΄τη βροχή .
Κι αν κάποτε φαίνεται ότι φυλλορροούν οι ελπίδες στις πλατείες,
πάντα θα φέγγουν την ανατολή υπέρλαμπρα της θυσίας τα χρώματα .
Ο νους βαθιά μέσα στην καρδιά και το φθινόπωρο, χρυσό .
Κοίτα λοιπόν .
Κέδροι και κυπαρίσσια στον δρόμο μας τον σιωπηλό .
Κοράλλια πλέκει ήσυχα ο ήλιος ανάμεσα στα πεύκα .