Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

Του Αγίου Ανδρέα, από τις Ανταύγειες της Χάρης


Του Νοεμβρίου γκρίζος ο ουρανός.
Χιονόνερο.Η αγάπη πάλι όμως μυροβλύζει .
Τί κι αν φτερούγισε γύρω απ΄τους ώμους άλλη μία θλίψη,
άλλη μία ασθένεια στο σώμα.
μία ρωγμή στο χώμα ακόμα.
Γλιστρά από εκεί πιο ήσυχα τα μεσημέρια ο ήλιος
Τώρα που βρήκαμε το φως ανάμεσα στα ρόδα τα λευκά
και τα βαθύχρωμα κυκλάμινα,
θα καταλάβουμε γιατί χρειάστηκε ο πόνος .
Περνούν τα τρένα της ζωής,
θροΐζουν της ψυχής τα φύλλα.
Και ο απόηχος, μία μυστική μουσική μέσα στην καρδιά .
Έχει η κλήση η πρώτη την χάρη της ανατολής .
Του Αγίου Ανδρέα .
Θα ανάψουν στον σταθμό τα γιορτινά λαμπιόνια.
Πεύκα και καστανιές στον νοερό μας δρόμο.
Κι εμείς όλοι εδώ .
Λευκά περιστέρια που πετούν κάθετα στου ήλιου τις ακτίνες .

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Ηλιοβασίλεμα χρυσό ( στην Αγία Αναστασία τη Ρωμαία ) από τις Ανταύγειες της Χάρης

Ηλιοβασίλεμα χρυσό.
Η βουκαμβίλια αργά πορφυρώνεται πλάι στον λευκό τοίχο.
Η ευωδία των λεμονανθών συνοδεύει την απάρνηση του μάταιου.
Κι αυτή η θλίψη θα περάσει, 
σύννεφο φωτισμένο παρασυρμένο από τον άνεμο.
Στην εγκατάλειψη που αισθανθήκαμε,
εκεί ρίζωσε,κυκλάμινο βαθύ, η ευλογία.
Μάθαμε να ζητάμε ουρανό μέσα από τα κλαδιά,
γιατί είχαμε για οδηγό το μαρτύριο της απέκδυσης.
Μόνοι, με το γαμήλιο όμως προσκλητήριο στην καρδιά.
Κεριά μικρά, γαλάζια φώτα, μα η φλόγα πάντα δυνατή .
Στην Αγία Αναστασία τη Ρωμαία τα απογεύματα
μαθαίνουμε να συλλαβίζουμε το φως.
Ένα κοτσύφι μοναχικό κελαηδά για χάρη μας το σούρουπο
πάνω στο σμαραγδένιο κυπαρίσσι της αγάπης.

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2018

Στον Άγιο Προκόπιο, από τις Ανταύγειες της Χάρης

Γαλάζιο δειλινό η προσμονή μας,
πουλιά αποχαιρετούν τα φωτεινά κατάρτια 
και η θάλασσά μας αρχίζει να ευωδιάζει πάλι άπειρο.
Πέρασαν χρόνια από τους ώμους,
μα έμειναν στην καρδιά ποτάμια 
να αρδεύουν τις πληγές.
Τον ήλιο που ζητήσαμε,
τον βρήκαμε, έστω κι αργά.
Μετά την καταιγίδα είδαμε κρυμμένα περιστέρια στα ξωκλήσια της χαράς .
Στον Άγιο Προκόπιο χρυσάνθεμα λευκά
η ελπίδα μας, χρυσό κερί
και ο σταυρός κρυστάλλινος.
Τώρα που απομακρύνθηκαν της ζωής τα σύννεφα
κι έγινε η αγάπη μας θυσία,
λάμπουν γαλήνια τα βουνά στο χρώμα του αμέθυστου .