Θα ονομάσω έρημο αυτό το κάστρο που υπήρξες,
Νύχτα αυτή τη φωνή, απουσία το πρόσωπό σου,
Και όταν θα πέσεις στο άνυδρο χώμα,
Θα ονομάσω τίποτα την αστραπή που σ'έφερε.
Νύχτα αυτή τη φωνή, απουσία το πρόσωπό σου,
Και όταν θα πέσεις στο άνυδρο χώμα,
Θα ονομάσω τίποτα την αστραπή που σ'έφερε.
Ο θάνατος είναι μία χώρα που αγαπούσες. Έρχομαι,
Αλλά πάντα μέσα από τους σύσκιους δρόμους σου.
Καταστρέφω την επιθυμία σου, το σχήμα σου, τη μνήμη σου,
Είμαι ο εχθρός σου, που δεν πρόκειται να έχει οίκτο.
Αλλά πάντα μέσα από τους σύσκιους δρόμους σου.
Καταστρέφω την επιθυμία σου, το σχήμα σου, τη μνήμη σου,
Είμαι ο εχθρός σου, που δεν πρόκειται να έχει οίκτο.
Θα σε ονομάσω πόλεμο και θα ασκήσω
Πάνω σου τις ελευθερίες του πολέμου και θα έχω
Μέσα στα χέρια μου το σκοτεινό και διασχισμένο πρόσωπό σου,
Μέσα στην καρδιά μου αυτή τη χώρα που φωτίζει η καταιγίδα.
Πάνω σου τις ελευθερίες του πολέμου και θα έχω
Μέσα στα χέρια μου το σκοτεινό και διασχισμένο πρόσωπό σου,
Μέσα στην καρδιά μου αυτή τη χώρα που φωτίζει η καταιγίδα.
Απόδοση Έλυα Βερυκίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.