Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Mathieu Bénézet, Ο ωκεανός μέχρι εσένα, απόδοση Έλυα Βερυκίου

Έχει πυρποληθεί η αρχαία ομορφιά της νύχτας
και έχει γεράσει η στιγμή μέσα σε κάθε στιγμή
τα λευκά άνθη ανάσαναν μία τελευταία φορά

το σκοτάδι βρίσκεται μέσα στον έρωτα
κομματιασμένο, γαληνεμένο
στο ύψος του χιονιού των άστρων
.
πυρπολήσαμε τις αμυγδαλιές
και το βάθος του χρόνου
πυρπολήσαμε την αιωνιότητα

έπεσαν μαύρες βροχές
και μας χωρίζουν τα κύματα
και οι αλέες της Μαλάχοβνα
πρέπει να πω
πού κατέληξα
απέναντι στα μικρά νησιώτικα ξωκκλήσια
η αγάπη μας βαδίζει τόσο αργά
αποκοιμήθηκα δίπλα του
και μέχρι την αυγή, υδράργυρος στα ύψη
δεν με ακούτε εσείς, που σας περικυκλώνουν
τα νιάτα και ένα βλέμμα που ανάβλυσε
από την τρίσβαθη επιθυμία
αμέσως γνώρισα τη νεότητα, τα χείλη τους
που είμαστε, και τον άνεμο, όσο μπορούμε,
όσο μπορεί κάθε πρωί κάποιος να τον εκφέρει σε μία γεμάτη ανάσα.
Απόδοση Έλυα Βερυκίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.