Έχω τρία παράθυρα στο δωμάτιό μου :
Tην αγάπη, τη θάλασσα, τον θάνατο.
Αίμα ζωηρό, ήρεμο πράσινο, μενεξεδί.
Tην αγάπη, τη θάλασσα, τον θάνατο.
Αίμα ζωηρό, ήρεμο πράσινο, μενεξεδί.
Ω γυναίκα, γλυκός και βαρύς θησαυρός !
Ψυχρά κρύσταλλα, ευωδιές από κεχριμπάρι.
Η θάλασσα, ο θάνατος, η αγάπη,
Να μην αισθάνομαι παρά μόνο αυτό που με τέρπει ...
Η θάλασσα, ο θάνατος, η αγάπη,
Να μην αισθάνομαι παρά μόνο αυτό που με τέρπει ...
Γυναίκα, πιο φωτεινή από τη μέρα !
Αυτό το χρυσωμένο βράδυ του Σεπτέμβρη
Να πνίγομαι μες στην απόλυτη λήθη.
Αυτό το χρυσωμένο βράδυ του Σεπτέμβρη
Να πνίγομαι μες στην απόλυτη λήθη.
Γυναίκα ! Γυναίκα ! Φέρετρο της σάρκας !
Απόδοση Έλυα Βερυκίου
από τη συλλογή Το περιδέραιο των νυχιών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.