Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

Πεταλούδα ( στην Αγία Πελαγία ), από την επερχόμενη ποιητική συλλογή " Ανταύγειες της Χάρης "

Νύχτα βαθιά στο δάσος της σιωπής .
Θα λάμψουν όμως πάλι τα πεύκα, χρυσές λαμπάδες,
όταν θα κελαρύσει της προσευχής το κρύσταλλο .
Κι αν το γεράνι μένει πορφυρό μέσα στον πηλό,
κι αν είναι το μαξιλάρι πέτρα,
βρίσκει η ξενιτεία στήριγμα πάνω στον τοίχο τον γαλάζιο .
Εκεί, στην Αγία Πελαγία,
που έχει το όνειρο το παιδικό ρόδα και άστρα
για να χτισθούν οι εκκλησίες .
Εκεί, μετά το πέρας των δακρύων
βρίσκει η ζωή τη μόνη της αλήθεια
και το όραμα το θαύμα .
Μετά τη θλίψη η ευγνωμοσύνη μας, μία ανάβαση γονατιστή,
ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα .

Κόκκινο κεχριμπάρι στα καντήλια,
λευκά τα περιστέρια στις κολόνες .
''Πατέρα, είναι όμορφος ο κόσμος που ονειρεύτηκα παιδί,
πολύ πιο όμορφος όμως αυτός, που βρήκα .''
Αρκεί που σταματά ο πόνος και η εικόνα ιριδίζει από χάρη .

Εκεί, στον ασπασμό,
μία πεταλούδα ξεπροβάλλει από τον θρόνο της Κυρίας των Αγγέλων .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.