Εκείνο το ξανθό παιδί

Εκείνο το ξανθό παιδί

Εκείνο το ξανθό παιδί

που στη ματιά του φτερούγιζαν δύο άσπρα περιστέρια,

ήρθε εχθές στον κήπο μου και φύτεψε ζουμπούλια.

Έστειλε βάρκα με ολόλευκα πανιά στου ουρανού το θόλο,

με τη μικρή σφεντόνα του σημάδεψε τα αστέρια

Το γέλιο του φίνο κρύσταλλο,

ανατολή μαζί και δείλι.

Θαρρώ μυρτιές στα χέρια θα κρατά,

Βασιλικό και ρόδα.

Εκείνο το ξανθό παιδί,

θα΄ρθει να παίξει ανέμελα μπροστά στου ονείρου μου τον θρόνο .

Τον ήλιο του θα μου φορέσει στην καρδιά,

το χάδι του στην σκέψη,

βιολέτες, κρίνα θα αποθέσει ευλαβικά

στου θρήνου μου τον επιτάφιο.

Εκείνο το ξανθό παιδί,

πριν φύγει πάλι βιαστικά,

θα με γεννήσει φως μου,

θα μου διδάξει τι θα πει ζωή,

τρία γράμματα μικρά μα τόσο απλά,

όσο η αρχή του κόσμου.